නිල්මිණී 6 ( වලව්වක කතාවක්)
පස්වන දිගහැරුමෙන් :- නිල්මිණී හිමිනා හා සිරිපාල
ලිංගිකව එකතුව සුව විඳිමින් සිටින මුර මඩුව අසලට යමෙකු පැමිණෙයි. ඔවුන්ගේ ලිංගික ක්‍රියාවන් අවසන් වනතුරු බලා සිටින ඔහු සියල්ල අවසානයේ මුර මඩුවේ දොර හැරගෙන මුර මඩුවට ඇතුළු වෙයි.. “කට්ටිය පාටියක් දාල වගේ. ම්ම් සුවඳ…” ඇතුළු වූ හැඩිදැඩි කළු මිනිසා කන්තාවන් දෙදෙනා දෙස බලමින් හා බිම් තැනින් තැන දූවිලි මත වියලෙමින් තිබූ නැවුම් ධාතු දෙස බලමින් තොලකට ලෙව කෑවාය.
“ඇත්තමයි.. පට්ට කඳන් දෙකක් අප්පා.. දිව්‍යාංගනාවන් දෙන්නෙක් වගේ.. උබ පලද්දි මාර අමාරුවෙන් මං බලන් උන්නෙ.. හෝ හෝහ්…” කළු මිනිසා පවසමින් කාන්තාවන් දෙදෙනා අසලට යද්දි සිරිපාලද කිසිත් නොකියා බලා සිටින්නටවිය. සිරිපාල තරම්ම නොවූ නමුදු ඔහු තරම්ම මහතින් සිටි ඔහු රූපයෙන් උස සිරිපාලට බොහො සෙයින් සමාන විය. එකට තුරුළු වී මුව පැටව් දෙදෙනෙක් මෙන් සිටින කතුන් දෙදෙනා අසලට ගිය මිනිසා හාමිනාගේ කෙස් වැටියෙන් අල්ලාගෙන තමා වෙතට ඇද ගනිද්දි නිල්මිණී සිරිපාල අසලට දිව ගොස් ඔහුව් බදාගත්තාය. ” හහ් හා.. අම්මේ උබේ තන් දෙක.. පට්ට ලස්සනයි බං.. හ්..” කියමින් ඔහු හාමිනාගේ එක් තනයක් මිරිකමින්ම ඇයව බදා ගත්තේය..
හයවන දිගැහැරුම…
හාමිනා ඔහුගෙන් මිදෙන්නට කෙතරම් වෑයම් කලද ශක්තිමත් ඔහුගේ බාහු වලට ඇය මිරිකී සිටියේ දඬු අඩුවකට අසු වූවාක් මෙනි. සිරිපාල හේතුවෙන් හෙම්බත් වී හාමිනාට ඔහුගෙන් මිදෙන්නට වැය කරන්නට තවත් ශක්තියක් ගතෙහි ඉතිරිව නොතිබිණි. ඇයට අවසානයේ ඉතිරිව තිබුණේ ඔහු කරන දෙයක් කරන්නට ඉඩදී බලා සිටිම පමණි.. නිල්මිණී සිරිපාලගේ ශරීරයට ඉදිරිපස හරවාගෙන සිරිපාලට තුරුල්ව සිටි අතර සිරිපාල ඇයව තුරුල් කරගෙන සිටින්නට විය.මේ අතර ආගන්තුක මිනිසා හාමිනාගේ දෙතන මිරිකමින් ටිකෙන් ටික තම අතක් පහතට ගෙන් යමින් ඇගේ යටි බඩ කරා අත ගෙන යමින් ඇගේ මවිල් පිරුණු ඇගේ රහස් තෙට් කලාපය නතු කර ගනිද්දි අනෙක් අතෙන් නොනවත්වාම හාමිනාගේ පියයුරු පිරිමදිමින් නැවතත් ඈ වෙනමම ලෝකයකට ගෙන යමින් සිටින්නට විය. ඇඟිල්ලක් ඇගේ රසගුල වෙත ගෙනගිය මිනිසා එතුල කාල් ගාන්නට පටන් ගත්තේ මැෂිමක් ක්‍රියාත්මක කලාක් මෙනි. හාමිනාට ඉවසා දරාගත නොහැකි විය. මිනිසාගේ පිලිවලකට නොකැපූ නිය ඇගේ රසගුල ඇතුල සූරමින් තිබුණු අතර ඇයට වරෙක් එය වේදනාවක් ගෙන දෙද්දී වරෙක ඇගේ ආශාවන් පුබුදමින් තිබුණි.
“ආව්…. ආ..හ්.. අ…නේහ්.. පිය.සෙන.. අයිය්…එහ්.. රිදෙනවා.. එපාහ්.. අනේ.. එපාහ්…” ඈ කෙඳිරි ගාමින් හඬන්නට ආටන් ගත්තාය. එහෙත් ඇයව ගණනකටවත් නොගත් පියසේන තම සරම උනා දමමින් යටට හැඳි කලිසමද ගලවා දමා ඔහුගේ අඟල් පහක් පමණ දිගැති තරමක් මහත ලිගුව ඇගේ දෙපා අතරට පැමිණ ඇගේ රසගුලට ඇතුළු කරමින් පහර පිට පහර එල්ල කරන්නට පටන් ගත් අතර ඇගේ දෙතන දෑතින්ම මිරිකමින් සිටින්නට විය. ඔහුගේ නිය පහරින් ඇගේ පපුවට ඉහලින් තුවාල වී තිබූ අතර එයින් ලේ බිදක් වෑස්සී තිබුණු අතර හාමිනා වේදනාවෙන් කෑ ගසද්දීත් පියසේන නොනවත්වාම තම කාරියේ නිර්ස්ට විය. මේ අතර තම ඇඳුම් හැඳ ගත් නිල්මිණී මිදුල බලද්දි හිරු අවරට යන්නට සැරසෙමින් තිබුණි. ඇයට එකවරම සිහිවූයේ තම පුතුවය. “අනේ ඕකිව නොමරා ඕනි දෙයක් කරගන්න. මම ගේ දිහාවට යනවා පුතා ඒවී දැන්.. තාත්තත් තනියමනේ..” හාමිනාගේ හා පියසේනගේ නාට්‍යය නැරඹීමට කෙතරම් අවැසි වුවද නිල්මිණී මුර මඩුවෙන් පිටවෙද්දීත් පියසෙව්න හාමිනාව ඔසවාගෙන ඇයට පහර දෙමින් සිටියේය. හාමින පය ඉක්මන් කරමින් නිවසට පැමිණි අතර ඇය නිවසට එනවිටම වාගේ ගේට්ටුව හැරගෙන් පුතු සහ ගුරුවරිය වලව්වට් පැමිණෙමින් සිටියෝය. නිල්මිණීගේ ඇඟ සීතල වී ගියේ තවත් පමා වුණිනම් කුමක් වේදෝ යන බිය සිතෙහි හටගත් නිසාවෙනි. ගුරුතුමියගෙන් පුතු ලබාගත් නිල්මිණී පුතාවද නාවා ඇයදා නා ගන්නට වූයේ තෙත් පෙදෙස කීප වරක්ම පිටාර ගලා තිබීම හා දාඩියෙන් ඈ තෙමී සිටීම නිසාවෙනි.. පසුව පුතුටද කෑම කවා නිදි කල නිල්මිණී මහ හාමුගේ කාමරය අසලින් යද්දි අමුත්තක් දැණුනු නිසාවෙන් ඈ කාමරයට ඇතුලුව මහ හාමු නොහොත් පියා දෙස විපරම් කරන්නට විය. ඔහු නිසොල්මනේ සිටි අතර බිත්තිය දෙසට හැරී සිටින්නට විය. නිල්මිණී මොහොතක් බලා සිටියද ඔහුගේ හුස්ම ඉහල පහල වැටෙන බවක් නොපෙණුනී.. නිල්මිණි දුනුසිංහ හාමුව අතින් අල්ලා සොලවන්නට විය..
“තාත්.. ඔහ්.. දෙවියනේ..” මහ හාමූගේ ශරීරය සීතල වී ගල් ගැසී තිබුණි. ඔහු මියගොසිනි. මියගොසින් කොපමණ වෙලාවක්දැයි ඈ නොදත්තාය. ඇයට සියල්ල අමතක විය. ඇයට හාමිනා මතක් වූයේ මේ මොහොතේදීය. මළ මිනියක් හා නිවසේ පුතුවද දමා ඇයට වත්ත පහලට යා නොහැක. එසේම වත්ත පහලට පුතු රැගෙන යාමටද නොහැක. ඇයට දෙලොව රත්විය. ඈ තව මොහොතක් බලා සිටියාය. පුතා අසලට ගිය ඈ පුතාවද රැගෙන නිවස පිටුපසට වි බලා සිටින්නට විය. පැය කාලකට පමණ පසුව හාමිනා නොන්ඩි ගසමින් තම චීත්තය හා කොණ්ඩය සකසමින් වත්ත පහල සිට පැමිණියේ පුංචි බේබී සිටිනු ඈත තියාම දුටු නිසාවෙනි. හාමිනාගේ ගෙල වටාද පියසේණගේ නිය රටා මැවී තිබුණි. සමහර තැන්වල ලේ වැස්සී තිබුණේ එම නිය ඇගේ සම පසාරු කර තිබීම නිසාවෙනි. ඈ කෙතරම් වේදනාවකින් සිටින්නේද යන්න නිල්මිණීට වැටහෙන්නට විය. හාමිනා ඈ අසලට පැමිණි පසු ඈ මහ හාමුගේ වියෝව පිළිබඳව හාමිනාට පැවසුවාය. හාමිනාටද අදහා ගත නොහැකි වුයේ ඈ මහ් හාමුට උදේ බෙහෙත් බීමට දෙද්දිත් ඔහු හොඳින් සිටි බැවිනි. නමුදු ඔහු අංශබාග රෝගයෙන් පීඩා විඳිමින් සිටියේ තම ලොකුපුතුගේ වියෝවත් සමඟමය. ගැහැණුන් දෙදෙනෙකු තනිව කුමක් කරන්නද. නිල්මිණී තිමිර අමතන්නට විය.
තිමිරද තම පියාගේ වියෝව දැනගත් වහාම වලව්වට් පැමිණ තිබුණි. නෑදෑ හිත මිතුරන්ගෙන් ගම්මුන්ගෙන් වලව්ව වත්ත පිරී යන්නට විය. පියසේන හා සිරිපාල මළගෙදර කටයුතු සඳහා නිබඳවා සහය වන්නට විය. දින පහක් පමණ මහ හාමුගේ දේහය නිවසේ තබා තිබූ අතර පසුව පවුලෙව් සුසාන භූමියෙහි භූමිදාන කරන ලදී.. හත් දවසේ දානය තෙක්ම සිරිපාල සහ පියසේන වලව්වේම රැඳෙමින් එහි වූ කාර්‍යයන් සඳහා සහය විය. තිමිරද ඒ සඳහා මුදල් ගෙවා තිබුණි. දින 15ක් පමණ ඒ සමහර නෑයින් වලව්වේ රැඳී සිටි අතර මේ කාලය නිල්මිණීට අමාරු කාලයක් වූයේ දින 16කින් පමණ
ඇයට් සිරිපාලගේ පහස අහිමි වීම නිසාවෙනි. මින් පෙර නිතර නිතර සිරිපාල හා එක්වන ඇයට මේ වන විට ස්වයං වින්දනය කිරීමට හෝ අවස්ථාව අහිමි වී තිබුණේ වලව්වෙ ගැවසෙන පිරිස වැඩිවීම නිසාවෙනි.
බොහෝ විට සියල්ලටම් හොරෙන් තිමිර හාමිනා හා එක්වී තිබුණු අතර ඒ වත්ත පහලක, මැදියම් රැයක විය. දින 18කින් පමණ වලව්වෙන් සියළු නෑයින් පිටව යාමෙන් පසුව තිමිරද යලිත් තම අධ්‍යයන කටයුතු සඳහා පිටත් විය. මේ අතරම නයෙක් දෂ්ඨ කිරීම හේතුවෙන් පියසේන අසාධ්‍ය තත්වයෙන් රෝහල්ගත කර තිබූ අතර සිරිපාලට ද නිල්මිණී හමුවීමට පැමිණීමට අවකාශය අවම වී තිබිණි. එක් උදෑසනක පුතාගේ ගුරුතුමිය පැමිණ පුතු පාසල් රැගෙන ගිය මොහොතක හාමිනා හා නිල්මිණී නිවසේ තනිවිය. නිල්මිණීට තවත් ඉවසාගත නොහැක. සිරිපාලද පැමිනෙන්නේ නැත. කාමරයට ගිය ඈ රාත්‍රී ගවුම උනා දම යට සාය දෙතන වැසෙන සේ පමණක් හැඳගෙන කාමරයෙන් පිටතට පැමිණෙද්දී හාමිනා පහල ළිඳෙන් මුව සෝදාගෙන පැමිණ මුලුතැන්ගෙට ඇතුළු විය. එකවරම දුටු දසුණින් ඇගේ ඇස් අදහ ගත නොහැකි විය. තම් ස්වාමී දියණිය දුහුල්ම දුහුල් යට සායක් පමණක් හැඳ වලව්වේ සිටින අයුරු දුටු හාමිනාගේ සියොළඟම සීතල කරමින් හිරිගඩු පුබුදවමින් ඇගේ ගත වෙව්ලා යන්නට විය. ඇයට සියල්ල අමතක විය. එකවරම හාමිනා වෙතට පැමිණි නිල්මිණී හාමිනාගේ අතකින් ඇදගෙන තම කාමරය වෙත ඇදගෙන යද්දි හාමින අත වූ තුවාය අසල වූ බංකුව් මතට ඇද විසි කලාය. කාමරයට ගිය නිල්මිණී හාමිනාව තදින් තුරුළු
කරගනිමින් ඇගේ ඇඳුම් එකෙන් එක උනා දමද්දි හාමිනා තම ස්වාමි දියණිය තමන්ට කරන දෙයක්
කරපුවාවේ යැයි සිතමින් නිසොල්මන්ව සිටියේ ගෑණියෙක් ඉස්සරහා මගෙ මොන මැණිකක් හංගන්නද
සිතමිනි. විනාඩි දහයක් පමණ දෙදෙනා එකිනෙකා බදාගනිමින් දෙදෙනාගේම පපුව් දෙදෙනා අතගාමින්
තට්ටම් අතගාගනිමින් දෙතොල් උරාබොමින් සම ලිංගික ආශ්වාදය ආරම්භ කිරීමට මුල පිරුවෝය.
නිල්මිණී හාමිනාගේ දෙතන යලිත් මිරිකමින් ඇගේ මුහුණ සිබින්නට පටන් ගත්තේ අනෙක් අතින් තමාගේ යටිකය අතගාන අතරමය. හාමිනාද නිල්මිණීගේ වටකුරු වූ පසු දෙබෑව අතාගාමින් ඇගේ දෙබෑව දෑතින්ම පළල් කරමින් මිරිකන්නට පටන් ගත්තේ පිටි මෝලියක් තෙරපණ අයුරිනි. නිල්මිණී හාමිනාගේ අතක් ගෙන තම රසගුලාව අසල තබා රාගයෙන් අඩවන්වූ දෑසින් හාමිනා දෙස බැලුවේ ආයාචනාත්මකවය. සියල්ල තේරුම් ගත් හාමිනා නිල්මිණීගේ රසගුලාව පිරිමදිමින් හිඳ ඇගේ රසගුල තුලට ඇඟිලි දෙකක් යවමින් කලතමින් නිල්මිණී සුර ලෝකයක පදිංචි කරමින් සිටියාය. පහත්වූ හාමිනා නිල්මිණීගේ දෙතන වෙතට දිව ගෙනයමින් ඇගේ ඇගේ මොට්ටුව වටා දිවෙන් ලෙවකමින් හා මොට්ටුව උරාබොමින් නිල්මිණීව රාගයෙන් උම්මත්තක ගැහැණියක කරමින් සිටියාය. “අනේ හාමිනා… අනේ.. උරන්න…” නිල්මිණී කෙඳිරි ගාමින් සෙමෙන් සෙමෙන් පවසන්නට වූයේ හාමිනාගේ
හිස තමාගේ පපුවට තවත් තද කර ගනිමිණි. හාමිනාද වේගය වැඩි කරමින් නිල්මිණීගේ රසගුල කලතන
අතරම විකමින් ඇගේ දෙතන උරා බොන්නට පටන් ගත්තාය. විනාඩි පහකට පමණ පසු නිල්මිණී
ගැහෙමින් ඇගේ ආදර දියරයන් පිට කරද්දී පහත්වූ හාමිනා ඇගේ රසගුලෙන් ගලා ආ සියල්ල උරා බොමින් පිරිසිඳු කරද්දි නිල්මිණී ආදරයෙන් හාමිනගේ හිස අතගෑවාය. පසුව හාමිනාව නැගිට්ටවූ නිල්මිණී හාමිනාව තම සයනයේ දිගාකොට ඇගේ ඇඟ මතට බරව හාමිනාටද පිටවන තුරු ඇගේ රසගුල කලතන්නට පටන් ගත්තේ ඇඟිල්ලක් ඇගේ රසගුල තුලට දමමිනි. මෙසේ දිනපතාම වාගේ පුතා පාසල් ගිය පසු. වත්ත පහලට දර කඩන්න ගිය වෙලාවේ දෙදෙනා සමලිංගික සේවනයේ නිරත විය. මේ අතර පියසේනද සර්ප දෂ්ඨණයෙන් දින කිහිපයකින් මිය ගිය අතර. සිරිපාල දිවි ගෙවන්නට වූයේ කළකිරුණු මිනිසෙකු විලසිනි. මන්ද යත් පදු ගංගොඩේ විසූ ආරියවතී කිරිඅම්මා නම් වයසක තැනැත්තියගේ වයස 11 මිණිබිරියක් දූෂණය කර මරා දැමීම හේතුවෙන් යන්තර මන්තර ගුරුකම් වලින් දක්ෂ ආරියවතී කිරිඅම්මා තම මිණිබිරිය මරා දැමූ පාපතරයින්ට ගුරුකමක් කර තිබුණි. එයට පියසේන සහභාගී වූ ප්‍රධාන අයෙකු නිසා ඔහු මිය ගිය අතර. මල ගෙදරට පැමිණි ආරියවතී කිරිඅම්මා පවසා ඇත්තේ ” තොපේ හත්මුතු පරම්පරාවට බීපු රංකිරි කටිං එන්න වැඩක් කරන්නෙ අර අහිංසකීට කරපු දේට” යනුවෙනි. කොතරම් බල සම්පන්න මිනිසෙක් වුවද ආරියවතී කිරිඅම්මාගේ ගුරුකමට බිය නොවූ කිසිවකු මේ ගම් තුලාවේ නොසිටි අතර.. ඒ ආරියවතී කිරිඅම්මා කියූ වචනයක් යලි වෙනස් නොවන නිසාවෙනි. ඒ හේතුව නිසාම නිවසටම් වී බොහෝ විට කල් ගෙවූ සිරිපාලට ඉඳහිට හෝ ආ කුලී වැඩකට වුවද එළියට බැස්සෙ අඹු දරුවන්ගේ කන් කරච්චලෙන් බේරෙන්නටය.මේ අතර තිමිරගේ හැසිරීම අන්තිම නරක තත්වයකට පත්ව තිබුණේ බොහෝවිට තම නෑනන්ඩියට හොරෙන් ගමේ කාන්තාවන් හා වුවද යහන්ගත වීමට ඔහු පෙළඹී සිටියහ. බොහෝ විට රුපියල් ගෙදර දොර අඟහිඟ කම් හමුවේ සුළු මුදලක් ලබාගන්නා ගැහැණියකට වුවද එම මුදල ආපසු ලබාගන්නවා වෙනුවට ඔහු හා යහන්ගත වී ණය පියවීමට ඔවුන්ට සිදුවිය. දිනක් නිල්මිණී හා හාමිනා පුතා සමඟ වෙනත් පාසලක තිබූ උත්සවයක් සඳහා සහභාගී වීමට ගොස් තිබූ අතර, තිමිර නිවසේ නතර වූයේ ඔහුට වෙනත් වැඩක් තිබෙනා බව පවසමිනි. ගමේ උන් සිරියලතා නම් ගැහැණියක් තිමිරගෙන් රුපියල් 1000ක් ඉල්ලාගෙන තිබුණේ තම දියණියට පාසලට අවශ්‍ය දෙයක් මිලදී ගැනීම සඳහාය. එය ආපසු ලබාදීමට ඇය වලව්වට පැමිණි අතර ඇය වලව්වේ ඉදිරිපිට සිට තිමිර අමතන්නට විය. තිමිර එම මොහොතේ සිටියේ තම නෑනන්ඩියගේ සේදීමට තිබූ යට සායක් ලිගුවේ ඔතාගෙන ස්වයං වින්දනය ලබමිනි. “බේබී හාමූ… බේබී හාමු… ” සිරියලතා වලව්ව ඉදිරියට විත් අමතන විය ඉක්මනින් තම ලිගුව ඉදිරියේ මතුව තිබූ සෙවල යට සායෙන්ම පිහදාගෙන යට සාය ඇඳගෙන උඩින් සරමද ඇඳගෙන ඉදිරියට ආවේ සිතින් බනිමිනි. ඔහු එසේ කලේ තමා හමුවට බොහෝවිට ගමෙන් ගැහැනියක් පැමිනෙන්නේ මුදල් අවශ්‍යතාවය මත බැවිනි. ඔහු වලව්ව ඉදිරියට පැමිණ බලනවිට ඈ දුටුවේ විළුඹ තෙක් චීත්තයකින් හා හැට්ටයකින් සැරසුණු සිරියලතාවය.
“මොකෝ බං.. බෙරිහං දෙන්නේ.. ?” තිමිර විමසද්දි සිරියලතා හිස පහත් කොට එක් අතකින් බෙල්ල කසමින් සිනාසුනාය..”අනේ සමාවෙන්න හාමු මහත්තයා.. මම අර සල්ලි ආපහු දෙන්නයි ආවේ..” සිරියලතා පවසන්නට විය.”ආ හොඳයි හොඳයි.. එහෙනම් වරෙන් ඇතුලට..දොරකඩ ඉඳන් ගණුදෙනු හොඳ නෑ.. ම්ම්.. ” තිමිර පැවසුවේ බොහෝවිට ඔහු ඔය බහුභූත විකාර විශ්වාස නොකලද සිරියලතා තම ගොදුරක් කර ගැනීමේ අරමුණිනි.. ඒ බව නොදත් සිරියලතා වලව්වේ ඉදිරිපස ඉස්තෝප්පුව වන් කොටසට ඇතුළු වෙද්දි තිමිර ඇයට වලව්ව තුලටම හඬ ගසද්දි ඇඹරෙමින් ඈ වලව්වට ඇතුළු වූවාය. අනතුරුව ඈ තම තනපටයේ සඟවග්ගෙන් සිටි රුපියල් 1000 ගෙන තිමිර වෙත පෑවාය. එය අතට ගනිද්දී සිරියලතාගේ අත සෙමින් අතගාන්නට විය. ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරුණු සිරියලතා බිම් බලාගත්තාය.. මුදල් ගණන් කොට බොරු තරහක් මවා ගත් තිමිර ඈ දෙස බලන්නට විය.’ඈ බොල.. මං උබට සල්ලි දුන්නෙ කහනවට නෙමෙයි.. මෙතන දාහයි තියෙන්නෙ.. කෝ බොල පොලිය.?” තිමිර විමසද්දි සිරියලතා ගැස්සී ගියේ බියටම විය හැක.”අනේ හාමූ මාසයක්වත් ගියෙ නෑ නොවෑ..” මාසේ නොවේ බං දවසටත් ගන්නවා පොලිය. උබලා දුප්පත් හින්දා පව් කියද්දි තව රුපියල් පන්සීයක් දියන් පොලිය..” තිමිර පවසද්දී සිරියලතාගේ ඇස් විශාල වී ඈ පුදුමයෙන් බලා සිටියාය.”අනේ හාමු අපිට කොහෙන්ද සල්ලි. ඕකත් පොඩි එකීගේ අරුංගල් දෙක හෙට්ටි කඩේ තියලා ගත්තෙ.. අනේ හාමූ.. එහෙම කරන්න එපා..” තිමිරට ඒ වදන් ඇසීමෙන් සිතේ දුකක්ද ඇතිවෙන්නට පටන් ගත්තේය. සිරියලතා අහොංසකව බලා සිටිද්දි මේ තමා නියම වෙලාව සිතූ තිමිර ඈ අසලට ළංවිය.”උබලා ඔහොම අඬද්දි බලන් ඉන්නත් බෑ ඒත් එහෙම බෑ බං.. ම්ම් ඒත් උබ ඕක කාටවත් කියන්නෙ නැතිනම් මම පොලිය නොගෙන ඉන්නම්..” තිමිර තම පළමු වෙඩිල්ල පත්තු කලාය.. ” අනේ ලොකු දෙයක් හාමූ.. මම කාටවත් කියන්නෙ නෑ..” ඈ සිනහවකින් පුරවාගත් මුහුනෙන් පැවසුවාය.
“ම්ම් එක්කෝ උබ කෙලීගේ අරුංගල් දෙක බෙරලා දියං. ම්ම් මෙහෙ වරෙන්කෝ ” කියා සිරියලතාගේ ” උරහිසින් එක අතකින් අල්ලාගෙන අනික් අතෙන් රුපියල් දහසක මුදල ඇගේ හැට්ටය අස්සට අත දම්මින් ඇගේ තනපටයේ ඇතුලට තල්ලු කරද්දි සිරියලතා ගැස්සි තිමිරගෙන් ඈත්වන්නට විය..”මෙහෙ වරෙන් බං..” තිමිර නැවතත් සිරියලතාව තමා වෙතට ඇදගෙන තුරුලු කරගනිද්දි “අනේ හාමූ එපා.. අතාරින්න..” ලෙස පවසමින් සිරියලතා ඔහුගෙන් මිදෙන්නට වෑයම් කරන්නට විය..
හමුවෙමු හත්වන දිගහැරුමෙන්
කසුන් ධනංජය
